طفل شیر خوار

امام حسین(علیه السّلام) به در خیمه آمد و به زینب فرمود:" فرزند کوچک مرا بده تا با او وداع کنم." طفل را روی دست گرفت و............

فیلم درادامه مطلب

هان،ای کسانی که خود را مسلمان میدانید!؛ ای پیروان بدترین مردم! این آخرین سخن من با شما وآخرین

احتجاج من بر شماست؛آیا می پندارید بعد کشتن من به نعمت های دنیا میرسید و در سایهٔ کاخ های خود

می آرمید؟!.

هیهات هیهات! به زودی درمحاصرهٔ حوادث ناگوار قرار میگیرید که از هراس آن بدن های شما می لرزد و دل های

شما مضطرب می شود؛ تا آنجا که هیچ جان پناهتان نباشد و هیچ امنی بر شما سایه نیفکند و تا آنجا که از کهنه

حیض کنیزان نیز پست تر شوید و چرا به این سرنوشت شوم دچار نشوید، در حالی که با خود پیمان بسته اید،

که خون رسول خدا (ص) را بریزید و فرزندان او را بکشید و کودکانش را تشنه کنید و اهل حرمش را اسیر

سازید و من شما را میان سه گزینه مخیّر ساختم،و نپذیرفتید و قدرت شما بازتان داشت.

آیا از من میخواهید که در برابر طاغوت ملحد شما سر فرود آورم؟!پناه بر خدا!

جان های پاکدامن و غیرت مند ما ، ما را از پستی باز می دارد و در راه عزّت ، به ورود در عرصه های مرگ و

شهادت بر می انگیزد.

- و امام (ع) در حالی که با دست مبارک خود به اجساد شهدا اشاره میکرد فرمود:

-چقدر در پیوستن به این جوانمردان مشتاقم! و چقدر در وفای پیمانی که با خدا بسته ام بی تابم!؛

پس سلاح خود برگیرید و به نیرنگ با من بر خیزید و مهلتم ندهید.

منبع:بحارالانوارج 6 ص 154

الفتوح ج5 ص133

ا. حرکت کاروان اسراء از کربلا

عمر سعد ملعون روز یازدهم تا وقت ظهر در کربلا ماند،و بر گشتگان خود نماز گذاردو آنان را به خاک سپرد. وقتی روز از نیمه گذشت فرمان داد تا دختران پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم رابر شتران بی جهاز سوار کردند وسید سجاد علیه السلام را نیز با غل جامعه بر شتر سوار کردند.هنگامی که آنان را از قتلگاه عبور دادند و نظر بانوان بر جسم مبارک امام حسین علیه السلام افتاد ، لطمه ها بر صورت زدند و صدا به صیحه وندبه برداشتند.1

2. تشکیل مجلس ابن زیاد

روز یازدهم عمر سعد به کوفه آمد .ابن زیاد اذن عمومی داد تا مردم در مجلس حاضر شوند. سپس رأس مطهر امام حسین علیه السلام را نزد او گذاشتند و او نگاه می کرد و تبسم می نمود و با چوبی که در دست داشت جسارت می نمود.2

3. حرکت اهل بیت امام حسین علیه السلام به سوی کوفه

عصر روز یازدهم اهل بیت علیهم السلام را با حالت اسارت به طرف کوفه بردند.3نزدیک غروب حرکت کردند و شبانه به کوفه رسیدند . لذا آن بزرگواران داغدیده را تا صبح پشت دروازه های کوفه نگه داشتند. هنگام صبح عمر سعد ملعون از کوفه خارج شد ،و بسان فرمانده ای که از فتوحات خویش خوشحال است همراه اسراء وارد کوفه شد.4

1.قلائد النحور:ج محرم وصفر ، ص184. فیض العلام :ص156. معالی السبطین:ج2ص90.

2.اعلام الوری:ج1ص471.

3.اعلام الوری:ج1ص471.

4.قلائد النحور:ج محرم و صفر ،ص204.

ای اهلِ عزا شام غریبانِ حسین است                   زهرا به جنان واله و حیرانِ حسین است

در مقتل خون بوسه به رگ‌های بریده                   زد زینب و اکنون سرِ پیمانِ حسین است

آن پیرهنِ کهنه که گلگون شده از خون                     تنها کفنِ پیکر عریانِ حسین است

طفلان همه جا، پای برهنه، لبِ تشنه                    زینب سر هر ناقه پریشانِ حسین است

                                             ........................
از داغ عزیزانِ به خون خفته‌ی زهرا                 هر شیعه‌ی سرگشته چو گریانِ حسین است
دانی که چرا اهلِ حرم دل نگرانند                      این ناله برای لبِ عطشان حسین است

هر ضربه که بر قامتِ طفلی زده آتش                  پژمردن گل‌های گلستانِ حسین است

1. شام غریبان کربلا

نخستین شب عزا و سوگ خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله و سلم پس از شهادت سید الشهداء علیه السلام است.‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شبی تیره تر از سیاهی! شبی جانسوز که در آن تلخ ترین لحظات بر خاندان امام حسین علیه السلام گذشت.

آیا می شود رنج و سوز و مصیبت باز ماندگان حضرت را در آن شب بیان کرد ویا....

1.شهادت امام حسین علیه السلام

در این روز در سال 61ه که روز شنبه یا دوشنبه بوده،آقا ومولایمان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در سن 58 سالگی (ویا 56ویا 57 سالگی)بعد از نماز ظهر،مظلومانه وبا حالت تشنگی وگرسنگی در زمین کربلا به شهادت رسیدند.1این روز،روز باریدن خون از آسمان است، و روزی که شهادت اهل بیت واصحاب امام حسین علیه السلام در آن به وقوع پیوسته است.2

چهار هزار ملک در این روز......

1.سخنان امام علیه السلام با اهل بیت و اصحابش

در این شب امام حسین علیه السلام اصحاب و اهل بیت خود را جمع نمودند و کلماتی را به آنان فرمودند.خلاصه کلمات حضرت این بود که من بیعت خود را از شما بر داشتم و شما را به اختیار خود گذاشتم تا به هر جا که می خواهید کوچ کنید. پس از فرمایشات حضرت، اهل بیت علیهم السلام و اصحاب کلماتی در وفاداری و جان نثاری خود نسبت به آن حضرت ابراز داشتند.1

2. سخنان زینب کبری سلام الله علیها با امام حسین علیه السلام

در این شب بود که زینب کبری سلام الله علیها اشعار "یا دهر اف لک من خلیل .."را از زبان برادرش شنید، و هنگامی که متوجه شد فردا روز شهادت حضرت است فرمود:"ای کاش مرگ مرا نابود ساخته بود واین روز را ندیده بودم". سپس سیلی به صورت زد وبیهوش شد. امام علیه السلام خواهر عزیز ومکرمه خود را به هوش آوردند و مطالبی فرمودند.2

آخرین شب

شب فرا رسید حسین (علیه السلام) اصحاب خود را جمع نمود و حمد و ثناى خدا را بجا آورد وسپس رو به آنان کرد و فرمود:

عالم جلیل مرحوم ملامحمد حسن قزوینی می‎گوید: من در سفر حجّ به محلی رسیدم که در شام سر منور حسین (ع) را در آنجا گذاشته بودند، در باغستانهای آنجا مسجدی بود به نام مسجدالحسین (ع) و من چون داخل مسجد رفتم در...........

1- قالَ الاْمامُ الْحُسَیْن - علیه السلام - : إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْکَ عِبادَةُ الْعَبْیدِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُکْراً فَتِلْکَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ.

«بحارالأنوار، ج 75، ص 117، ح 5»

امام حسین - علیه السلام - فرمود: همانا عدّه ای خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوی بهشت عبادت می کنند که آن یک معامله و تجارت خواهد بود و عدّه ای دیگر از روی ترس خداوند را عبادت و ستایش می کنند که همانند عبادت و اطاعت نوکر از ارباب باشد و طائفه ای هم به عنوان شکر و سپاس از روی معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستایش می نمایند; و این نوع، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات می باشد.

نماز خون............

1.محاصره خیمه ها در کربلا

امام صادق علیه السلام فرمودند: تاسوعا روزی بود که حسین علیه السلام و اصحابش را در کربلا محاصره کردند و سپاه شام بر قتل آن حضرت اجتماع نمودند،و پسر مرجانه و عمر سعد به خاطر  کثرت سپاه ولشکری که برای آنها جمع شده بود خوشحال شدند،وآن حضرت و اصحابش را ضعیف شمردند ویقین کردند که یاوری از برای او نخواهد آمد واهل عراق حضرتش را مدد نخواهند نمود.1

2. آمدن امان نامه برای فرزندان ام البنین علیها السلام

در این روز...

1.قحط آب در خیمه های حسینی

در این روز آب در خیمه های سید الشهداء علیه السلام نایاب شد.1

1.قلائد النحور:ج محرم وصفر،ص81.الوقایع و الحوادث:ج2ص154.

1.ملاقات امام حسین علیه السلام با ابن سعد

در شب هفتم  امام حسین علیه السلام ملاقات وگفتگو کردند. خولی بن یزید اصبحی چون عداوت شدیدی با امام حسین علیه السلام داشت ماجرا را به عمر سعد گزارش داد و آن ملعون نامه ای برای عمر سعد نوشت و او را از این ملاقات ها بر حذر داشت و دستور منع آب را صادر کرد.1

2 . منع آب از امام حسین علیه السلام

در این روز آب را بر اهل بیت سید الشهداء علیه السلام بستند، چه اینکه نامه ابن زیاد بدین مضمون رسید که نگذارید حتی یک قطره آب هم به آنها برسد. عمرو بن حجاج زبیدی با جهار هزار تیرانداز مآمور منع آب فرات شدند،که به هیچ وجه آبی به خیمه گاه پسر پیامبر صلی الله علیه وآله وسلم برده نشود.2

1.قلائد النحور:ج محرم وصفر،ص63.معالی السبطین:ج1ص315.

2.الوقایع و الحوادث:ج2ص153..فیض العلام:ص146.

این اشک ها بپای شما آتشم زدند شکر خدا برای شما آتشم زدند، من جبرئیل سوخته بالم نگاه کن معراج چشمهای شما آتشم زدند، سرتا به پا خلیل گلستان نشین شدم هرجا که درعزای شما آتشم زدند،از آن طرف مدینه و هیزم از این طرف با داغ کربلای شما آتشم زدند،بردند روی نیزه دلم را و بعد از آن یک عمر در هوای شما آتشم زدند،گفتم کجاست خانه ی خورشید شعله ور گفتند بوریای شما آتشم زدند.

1.یاری طلبیدن حبیب بن مظاهر از بنی سعد

در شب ششم جناب حبیب بن مظاهر اسدی با اذن امام حسین علیه السلام برای آوردن یاور وکمک ، به قبیله بنی اسد رفت. اسدیان پذیرفتند وحرکت کردند، ولی جاسوسان به عمر سعد خبر دادند و او عده ای را فرستاد تا مانع آنها شوند.لذا درگیری رخ داد که در این میان جمعی از بنی اسد شهید و زخمی وبقیه ناگزیر به فرار شدند و حبیب به خدمت حضرت آمد و جریان را عرض کرد.(1)

2.اولین محاصره فرات در کربلا

به نقلی عمر سعد ،شبث بن ربعی خبیث را همراه سه هزار مرد سفاک با کوبیدن طبل و دهل کنار فرات فرستاد که اطراف آن را به محاصره در آوردند.(2)

3.تراکم لشکر یزید در کربلا

در این روز لشکرزیادی برای جنگ با حضرت اباعبدالله علیه السلام جمع شدند.(3)

1.الوقایع الحوادث:ج2 ص149.از مدینه تا مدینه:ص368-370.

2.از مدینه تا مدینه:ص360.

3.الوقایع الحوادث:ج2 ص153.

زمانی که اهل بیت (ع) را به شام می‎بردند و از دیر راهب به قریه حرّان رسانیدند، در نزدیکی حرّان مردی بود یهودی که او را یحیای حرّانی می‎گفتند، و او در فراز تلّی خانه داشت چون شنید که جمعی از زنان را از کوچک و بزرگ اسیر کرده‎اند و با سرهای بریده می‎آورند از فراز تَل به زیر آمد و کنار راه به انتظار نشست تا لشکر ابن زیاد پیدا شد، آنگاه یحیی ...........